در یک سیستم الکتریکی، سیم یک هادی منفرد (معمولاً مسی یا آلومینیومی) است که برای حمل جریان استفاده می شود، در حالی که کابل از چندین هادی عایق شده تشکیل شده است که با هم بسته شده و در یک غلاف بیرونی محافظ قرار می گیرند.
کابل از چندین هادی عایق شده (سیم) تشکیل شده است که با هم بسته شده و در یک غلاف بیرونی محافظ قرار می گیرند و برای انتقال ایمن برق یا سیگنال ها استفاده می شود.
متداول ترین مواد هادی مورد استفاده در کابل ها مس و آلومینیوم هستند زیرا از هدایت الکتریکی و خواص مکانیکی عالی برخوردارند.
انواع سیم های رایج عبارتند از:
انواع کابل های رایج عبارتند از THHN، XHHW، UF (فیدر زیرزمینی)، NM-B (کابل غیر فلزی) و MC (کابل زرهی فلزی) که برای رفع نیازهای سیم کشی خاص استفاده می شوند.
سیم یک هادی منفرد است، در حالی که کابل از دو یا چند هادی تشکیل شده است که با هم بسته شده و با عایق و یک غلاف بیرونی محافظت و تقویت می شوند.
عوامل کلیدی عبارتند از جریان نامی، درجه ولتاژ، نوع عایق، شرایط محیطی (داخلی/خارجی)، انعطاف پذیری و انطباق با استانداردهای ایمنی.
عایق از نشتی جلوگیری می کند، از اتصال کوتاه جلوگیری می کند و با جدا کردن هادی از سایر اجزا و کاربر، ایمنی را تضمین می کند.
بله، اما باید کابل هایی را انتخاب کنید که به طور خاص برای استفاده در فضای باز طراحی شده اند و دارای غلاف های مقاوم در برابر آب و هوا، مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش و ضد رطوبت هستند.
برای اطمینان از عملکرد ایمن، سیم ها و کابل ها به طور کلی باید با استانداردهای ایمنی ملی و بین المللی ولتاژ، عایق و عملکرد (مانند استانداردهای UL و IEC) مطابقت داشته باشند.